Sensizlik Ve Ben

Yalnızlık ve özlemler düştü bana
Kaybettiklerimin ardından…
Uykusuz her gecenin
Aydınlık sabahını bekledim.

Sonsuza Kadar Seni Sevecegim

Sokaklarda dolaşıyorum sessiz ve avare
Yıldızlarsa hep peşimdeler
Geceler soğuk,caddeler ıssız ve karanlık
Yalnızlık benden vazgeçmiyor.
Benim senden vazgeçemediğim gibi
Ama zorda olsa alışmam gerekiyor.
Biliyorum fakat unutmak istemiyorum seni
Belki de hala kalbimin güneşi olarak
Parlamanı istiyorum
Karanlık gecelerimi aydınlatmanı
Zor günlerimde hep yanımda olmanı
Belki de yalnızca seni istiyorum
Belki de……………

sensiz kalmayı kaldıramıyor yüreğim..

Seni özlemeyi en çok ben bilirim, hiç yakınmadım seni özlemekten. Üstelik sana kavuşamama ihtimali işlenmemiş soğuk bir taş gibi önümde dikilip dururken. Sana dokunamamak yüreğimi böylesine acıtırken. Yinede bil ey yar, bil ki ben yüreğimi kanırtan bu acıya inat dokunmadan tenine saatlerce sevişebilirim seninle..

Sensiz kalmayı kaldıramıyor yüreğim, kısa ayrılıklar bile kederimi arttırıyor, hüzün dolu geceler yaşatıyor bana. Seninle birlikte olmanın tadını almışım bir kere, bundan vazgecemiyorum. Alışkanlık değil bu her alışkanlık terkedilebilir birgün, oysa sen benim yaşam kaynağımsın, insan hayatından vazgecebilirmi.. Özlüyorum seni özlemin büyüdükçe büyüyor içimde. Durduramıyorum kavuşucağımız anı bekleyerek geciyor zamanım. Hiçbirşey zevk vermiyor bana sen yokken. Sen yokken sıçrayarak uyanıyorum geceleri yanıma bakıyorum yoksun. Tekrar gözlerimi kapıyorum, dönüp duruyorum sabaha kadar. Sensizken her güne yorgun uyanıyorum, tadım yok işte anla…

Oysa yanımdayken sen, günün tüm yorgunluğunu unutuyorum. Sohbetimizin keyfi, dokunmalarımızın sihri, yaşanan tüm olumsuzlukları silip götürüyor, huzurla dalıyorum uykuya. Seninleyken, sadece birkaç saatlik bir uyku bile ertesi günü sapasağlam geçirmeme yetiyor. Sevgilim olduğunu var olduğunu bilmek yetiyor bana.

Dönüceksin biliyorumda dayanamıyorum ne yapayım. Zamanı seninle, sadece seninle geçirmek varken aşkımızı büyütmek, tutkuyla yaşamak varken beklemek çok zor geliyor inan. Şimdi olsa diyorum, çıksam işten gitsem yanına yemek yesek birlikte bir iki kadeh şarap içsek, o içse ben baksam heyecanlı heyecanlı anlatsa yaşadıklarını. Sonra güzelliğinden bahsetsem, şımartsam onu boğazın kıyısında yürüsek birlikte yağmur üzerimize yağsa, üşüsek sarılsak birbirimize ısınsak tenimizin ateşiyle. Ama yoksun işte bu gecede sensiz gececek, ve ben ne şarap içeceğim ne yediğim yemekten zevk alacağım. Bu gece sevgilim bir fırsatını bul ve üzerinde şehir ışıklarının dans ettiği denize bak. Kokusunu içine çek. Beni hissedeceksin, çünkü ben ne zaman sensiz kalsam denize bırakıyorum yüreğimi, sana ulaşması için. Çünkü seninleyken atıyor yüreğim. Haydi sevgilim gel, al yüreğini öyle gel..

ALINTIDIR.

Beni Güzel Hatırla-Orhan Veli Kanık

Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar
Farzet ki bir rüyaydım esip geçtim hayatından
Yada bir yağmur, sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim
Belkide bir rüyaydım
Senin için..
Uyandın ve ben bittim
Beni güzel hatırla
Çünkü sevdim seni ben her şeyini
Sana sırdaş oldum dost oldum, koynumda ağladın
Yüzüne vurmadım hiçbir eksikliğini
Beni üzdün, kınamadım
Alışıktım vefasızlığa el oldun aldırmadım
Beni güzel hatırla
Sayfalarca mektup bıraktım sana
Şiirler yazdım her gece
Çoğunu okutmadım
Sakladım günahını sevabını içimde
Sessizce gittim senden öncekiler gibi sende anlamadın
Beni güzel hatırla
Sana unutulmaz geceler bıraktım
Sana en yorgun sabahlar
Gülüşümü gözlerimi sonra sesimi bıraktım
En güzel şiirleri okudum gözlerine baka baka
Söylenmemiş merhabalar sakladım her köşeye
Vedalar bıraktım duraklarda
Ne arasan bir sevdanın içinde
Fazlasıyla bıraktım ardımda
Beni güzel hatırla
Dizlerimde uyuduğunu düşün
Saçını okşadığımı üşüyen ellerini ısıttığımı
Mutlu olduğun anları getir gözünün önüne
Anlından öptüğüm dakikaları
Birazdan kapını çalan kişi olabileceğini düşün
Şaşırtmayı severim biliyorsun
Bu da sana son sürprizim olsun
Şimdi seninle yaşanan günleri ateşe veriyorum
Beni güzel hatırla
GİDİYORUM …

Diyemedim

Söylemek istedim binlerce kere

Gitme kal ne olur ne olur diye

Uğruna giderdim ben ölümlere

Kahrolası gururuma sus diyemedim

Bir kez olsun sevgini söylemedinki

Açtığın yaraya “vah” demedin ki

Gidiyorum ardımdan gel demedin ki

Kahrolası gururuma “git” diyemedim

Ömrümüz geçti bak gözyaşlarıyla

Ne ben mutlu oldum nede sen onla

O günler hatırına bir selam yolla

Kahrolası gururuma “bak” diyemedim

 

SEN GELİRSİN AKLIMA

-SEN GELİRSİN AKLIMA

Her yağmur yağdığında
Sen gelirsin aklıma,
Ardından güneş actıgında
toprak kokusunda hasret ceker
Buğulanır yine gözler…
Sen gelirsin aklıma
Güne her uyandıgımda
Soluksuz bir nefes gibi
Mıhlanırsın bağrımın en derin köşesine
Kurdelelrini bağladıgım
Bezden bebeklerim yok artık
Tek tesellim bana verdiğin kırmızı misketin,
Sen gelirsin aklıma…
Her kapı çaldıgımda
Annemin korkusundan saklandıgım ,
O kaba tüylü baddaniye…
Ne Melis,ne Hakan,ne Eda..
Sayılmazdı sıralamada,
Sana takılır kalırdım
Kahverengi gözlerının aydınlığında…
Yanağımdaki busenin sıcaklığı hala aklımda
Ve şaşkın gözler etrafında kızaran utanan yanaklarımız,
Birlikte olan tek resmimiz
Senın kısa pantolonlu Benim pembe Bluzlu halimiz..
Elimi tutmaya çalışmıştın o anda.
Her kamyonet gördüğümde sen gelirsin aklıma..
Çekip gitiğinizde Ardında bakarken gözyaşlarınla…
Verilmiş bir sözümüz vardı hasrete inat devrilen yıllara..
Gelecektin bir sonbahar akşamında…
Şimdi nerde kiminle nerelerdesin.
Tüm yanıtını bulamadığım sorular sıralanır aklımda..
Sen gelirsin aklıma her yağmur yağdıgında
Güneş Açtığında, Kar yağdıgında fırtına çıktığında
İlkbaharda birlikte toplayıp Taç yaptığımız papatyalar..
Sen zeus olurdun ben pandera…..
  

alıntıdır...